چوچاق

گیاه چوچاق

نام فارسی آن شش شاخ می‌باشد. در مازندران به آن زولنگ، در شهسوار ششاک و رامسر شوشاخ( در واقع شش شاخ) و در گیلان آنرا چوچاق و یا انارچوقاق می‌نامند. اعراب آنرا قرصعنه مسدس گویند.

ویژگیهای گیاه چوچاق یا زولنگ

اسم علمی گیاه چوچاق، زولنگ (Eryngium planum) می‌باشد. گیاه زولنگ که خاردار و از تیره چتریان است،گیاهی است چندساله که اکثرا به رنگ آبی آسمانی، با پراکندگی در شمال ایران در منطقه های جلگه ای از رامسر تا گلوگاه و ارتفاعات میانی البرز در شیب های شمالی رشد می‌کند. زولنگ بومی نواحی شمال ایران است و در کشتزارها و لبه جویهای اکثر نقاط جهان من جمله شمال ایران بسیار می‌روید. این گیاه در جوانی دارای برگ نرم و لطیف و شادابی است که برای مصارف غذایی استفاده می‌شود. گیاه چوچاق در موقع بلوغ دارای خارهایی می‌شود که هر چند پنج شاخه است اما شش شاخ نامیده می‌شود. بدین ترتیب گیاه در دسته خارداران و تیره چتریان قرار می‌گیرد. چوچاق داراى برگهاى بزرگ با بریدگی هاى عمق‌دار بوده و تمام قسمت هاى گیاه حتى گل آن خاردار است. برگهاى زولنگ در بلوغ قهوه اى رنگ و کله قندى بوده و بوىی شبیه هویج مى‌دهد و در بعضى از انواع بیابانى آن تا عمق دو مترى در زمین فرو مى‌رود.

خواص گیاه چوچاق

ترکیباتی مثل لیمونن و اسید فولیک در زولنگ به وفوور یافت می‌شود به همین دلیل می‌تواند نقش زیادی در درمان کم خونی ناشی از فقر آهن داشته باشد.

از دیگر خواص گیاه زولنگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

زولنگ تقویت کننده قوای جنسی است.
چوچاق باعث تسکین دردهای روماتسیمی است.
باعث کاهش التهاب در بدن می‌گردد.

آرامش بخش اعصاب است.
چوچاق ادرارآور است
به علت مقدار زیاد آنتی اکسیدان به پیش‌گیری از سرطان کمک می‌کند.
اشتها اور است و باعث افزایش شیر مادران شیرده می‌شود.

سبزی خشک و خشکبار فردوس ناب